Vocabulário histórico-cronológico do Português Medieval

boceta

Medieval: boceta | Substantivo

Séc. XIV, ORTO, 282.22

E ffoy ala o poboo con grande procissõ e acharõ o corpo precioso e hũa boceta ẽ que jazia escripto toda a estoria da sua uida.


Medieval: boceta | Substantivo

Séc. XIV, TEST, 202.27

[...] poede em hũa boceta acerca de arca cinquo rratos d'ouro [...].


Medieval: boçeta | Substantivo

Séc. XV, BENF, 223.12

E o primeyro he chamado locatiuo, porque sempre se faz quando huũ corpo çercando outro o rreçebe em sy, segundo que a boçeta rreçebe o leytoayro que lhe pooem.


Medieval: boçeta | Substantivo

Séc. XV, CONT, 109.11

[...] hũũa boçeta de jnguento precioso.


Medieval: boçetas | Substantivo

Séc. XV, FRAD, I.337.9

E em no sillençio da noyte apareçé-lhe a bem avemturada samta Clara e samta Ynes, tragemdo boçetas de inguemtos [...].


Medieval: buçeta | Substantivo

Séc. XV, FRAD, I.343.3

[...] trazia em na mãao hũua buçeta de emguento [...]


Medieval: buçeta | Substantivo

Séc. XV, VITA, 179.27

[...] cõ tã gramde door e contriçõ perfeita de seus pecados que com o fogo do seu amor foy assy açendida que filhou hũa buçeta de pedra e alabastro e chea de vnguento e foyse ao lugar do cõuite.


Medieval: buçetas | Substantivo

Séc. XV, ZURC, 235.13

Buçetas de comseruas e jarras de mell e mamteiga [...] eram alli tamtas estroidas, que nom faziam menos emxurro polla rrua [...].

Pesquisas Recentes